Zorginstellingen en duurzaamheid. André Kok, directeur van de christelijke zorginstelling Zorggroep Manna, is er duidelijk over: wij moeten nog veel stappen zetten en onze verantwoordelijkheid voor onze schepping nemen.
Als ik mijn wens mag opgeven bij Zorggroep Manna weet ik meteen wat ik wil: een interview met André Kok. 27 Oktober is het zover! Meteen vraagt André naar mijn achtergrond en hoe ik tot deze wens kom. En ik moet oppassen dat ik niet steeds aan de praat ben. Uiteindelijk kom ik tot mijn vragen over duurzaamheid in de zorg.
Planet, wat doet zorginstelling Zorggroep Manna?
‘Zorggroep Manna heeft niet een echt plan om te verduurzamen’, geeft André aan. ‘Maar, we hebben wel projecten waarin aandacht is voor de mens en het milieu.’
Hoe is het met de beleef- en beweegtuin bij de Cypressenhof?
‘De tuin ziet er goed uit, maar het is wel een nadeel dat werken in de moestuin door bewoners vaak niet meer gaat. De mensen blijven langer thuis, en komen vaak pas naar een verpleeghuis op het moment dat zulke dingen al niet meer gaan.’
Aandacht voor het milieu op kantoor?
‘Zelf gebruik ik nog maar één keer in de maand papier. Ik werk veel met de iPad. Voor onze medewerkers is er een kortingsregeling voor een eigen device zodat iedereen papierloos kan werken.’
Waarom worden er soms medicijnen weggegooid?
‘We proberen zuinig om te gaan met onze middelen. Maar regelgeving maakt het wel erg moeilijk. Overgebleven medicijnen moeten terug naar de apotheek. Het gebruiken van overgebleven medicijnen kost meer dan nieuwe medicijnen gebruiken. Er komt namelijk een hele procedure bij kijken waarin sprake moet zijn van een correcte inname en controle van die medicijnen. Daarom worden in Nederland medicijnen eigenlijk niet gerecycled.’
Auto of de fiets?
‘ Er is een pilot ‘elektrische fietsen voor de wijkverpleging’. Dit zetten wij door, vanwege het succes. Het is gezonder dan autorijden en het bespaart in parkeerkosten. Bovendien is de verpleging met de fiets vaak sneller bij de cliënt dan met de auto.’
Duurzaam wonen?
‘Bij nieuwe projecten kijken we ook naar duurzaamheid. In De Lutte willen we graag op een boerenerf energieneutrale appartementen bouwen.’
People, wat kunnen zorginstellingen doen?
Hoe gaat Zorggroep Manna om met armoede en werkeloosheid?
‘Voor medewerkers is er een financieel noodfonds ‘Collega’s voor Collega’s. Als er medewerkers in de financiële problemen zitten, bekostigen wij de eerste, tweede en soms ook derde intake bij een schuldhulpverlener. Daar willen we vanuit Manna in ondersteunen. Als jij je druk moet maken of er iets te eten is, of als je niet weet hoe de rekening betaald kan worden dan kun je jouw werk niet meer goed doen. Ook bewoners, van met name ‘De Specht” (bewoners met begeleiding), verwijzen wij door naar schuldhulpverlening als dit nodig is.’
‘Daarnaast promoten wij zeer actief de dienstencheque* waar mensen voor 5 euro huishoudelijke ondersteuning kunnen krijgen. Daardoor zijn er nu circa 80 a 90 meer medewerkers aan het werk.’ (*Helaas stopt de dienstencheque in 2018)
Profit en toekomst in zorginstellingen
Maatschappelijke kritiek over salarissen.
Hoewel men kan vinden dat je een riant salaris hebt, zag ik op de jaarrekeningen van 2015 dat je in vergelijking met andere directeuren van zorginstellingen voor ouderen in Enschede het laagste inkomen hebt.
‘Ik heb een goed salaris. Dat ik dit salaris heb is trouwens niet ontstaan vanuit onze situatie vorig jaar waarin we het financieel zeer zwaar hadden. Ik zit al langer op een 0-lijn. En je hoort mij zeker niet klagen.’
Hoe denk je over verduurzamen?
‘Ik vind dat wij als christenen nog veel stappen moeten maken. Wij lopen echt achter waar we naar mijn mening als christenen hierin voorop horen te lopen. We moeten goed zorgen voor de schepping. Ik vind dat we verantwoordelijk zijn voor elkaar, met persoonlijke aandacht, en dat we onze verantwoordelijkheid over de schepping moeten nemen. Ik heb zelf vier zoons en ik wil dat zij ook in een mooie wereld kunnen leven.’
Het interview is voorbij en ik fiets weer naar huis. Maar de nood aan duurzaamheid, die fietst niet voorbij. Dat wordt denk ik een blijvertje. Ik hoop het tenminste. Op naar integere communicatie in de zorg.
Geef een reactie